دانلود کتاب تصویری اطلس کامل منظومهی شمسی
دانلود کتاب تصویری اطلس کامل منطومهی شمسی سازمان ناسا
منظومهی شمسی یا سامانهی خورشیدی سامانهای دربرگیرندهی یک ستاره به نام خورشید و اجرام آسمانی است که در مدارهایی پیرامون آن میگردند.
سامانهی خورشیدی از انفجار یک ابر نو اختر و فرو ریزش یک ابر چرخان پدید آمد و در دوران رنسانس و با مشاهدههای افرادی از جمله گالیلئو گالیله کشف شد. این سامانه در بازوی شکارچیِ کهکشان راه شیری واقع شده و 25000 سال نوری از مرکز کهکشانی و کنارهی کهکشان فاصله دارد. خورشید بیش از 99/8 درصد جرم سامانهی خورشیدی را شامل میشود و سرچشمهی انرژی بسیار از جمله انرژی گرما و نور است. این ستاره عضوی از تودهی ستارگان نخستین است. مانایی سامانهی خورشیدی به مانایی خورشید وابسته است و اگر خورشید نابود شود، سامانهی خورشیدی نیز نابود میشود.
سامانهی خورشیدی دارای هشت سیارهی عطارد، ونوس، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پنج سیارهی کوتولهی سرس، پلوتو، هائومیا، ماکی ماکی و اریس است. چهار سیارهی نخست، سیارههای درونی یا زمین سان هستند و بیشتر از سنگ ساخته شدهاند و چهار سیارهی دیگر سیارههای بیرونی یا غولهای گازی هستند و از گازهای مختلف ساخته شدهاند. علاوه بر این اجرام، سامانهی خورشیدی دارای اجرام دیگری از جمله ماهها، سیارکها شهابوارها، شهابها، شهاب سنگها و دنبالهدارهاست. سامانهی خورشیدی همچنین دارای مناطق خاصی از جمله کمربند سیارکها، سیارکها، کمربند کویپر و دیسک پراکنده است.
مادهای نازک و فشرده به نام محیط میان سیارهای میان سیارهها و اجسام دیگر وجود دارد. اجزای سازندهی محیط میان سیارهای از هیدروژن خنثی و غیر یونیده شده، گاز پلاسما، پرتوهای کیهانی و ذرات گرد و غبار تشکیل شدهاند. در واقع این پنداشت که فضا یک خلا کامل است، نادرست است و مواد محیط میانسیارهای در فضا وجود دارد ابری کروی شکل و بزرگ به نام ابر اورت سامانهی خورشیدی را دربرگرفته است و از 2۰۰۰ تا 5۰۰۰ واحد نجومی دورتر از خورشید آغاز میشود و از ۱۰۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ واحد نجومی دورتر از خورشید ادامه مییابد. سامانهی خورشیدی تا جایی گسترش مییابد که دیگر تحت تاثیر خورشید (نفوذ نور خورشید، گرانش خورشیدی، میدان مغناطیسی خورشید و بادهای خورشیدی) نباشد.
برگرفته از سایت ویکی پدیا با کمی دست کاری
دریافت کتابچهی تصویری به صورت کامل و در اندازهی واقعی